Κάθε τελευταία Μέρα…
Η κατασκήνωση είναι το πιο πολυαναμενόμενο και οξύμορο γεγονός του χρόνου. 355 ημέρες αναμονής, για 10 νύχτες κατασκηνωτικής περιόδου, εκ των οποίων στις 2 τελευταίες η κούραση και η νοσταλγία για καθημερινές συνήθειες, δείχνουν, τα σημάδια τους και υπάρχει μια γενική επιθυμία για επιστροφή στη ρουτίνα. Αυτό είναι μόνο το πρώτο κομμάτι της έννοιας οξύμορο.
Το δεύτερο είναι αυτό που περιγράφεται, από μία μόνο αντιπροσωπευτική εικόνα, 7 ώρες ορειβασίας (Τάιμα, Τριφυλλίτσι), που μετά προβλέπεται ύπνος μέχρι την επόμενη ανατολή, εμείς αποφασίσαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο, έτσι για τη χαλάρωση.
Το βιοτικό επίπεδο τώρα βρίσκεται κατά βάση στα χέρια μας. Αν θέλουμε υγιεινή, πρέπει να καθαρίσουμε μόνοι μας, οπότε ουσιαστικά ό, τι δίνεις παίρνεις. Στο φαγητό κάθε χρόνο δείχνουμε όλο και περισσότερο την αγάπη μας, στην κινέζικη κουζίνα, αφού το ρύζι ρέει άφθονα.
Μπορεί το κύμα να μην αφρίζει στα πόδια μας, αλλά ούτε και αυτό λείπει από το πρόγραμμα. Γνωριμία με τη φύση και συνεχής επαφή με τον αθλητισμό, είναι το βασικό χαρακτηριστικό της ψυχαγωγίας εδώ. Μας δίνονται ευκαιρίες να κάνουμε πράγματα, που ίσως ποτέ δε θα κάναμε, να δούμε κάποια άλλα, που ίσως ποτέ δε θα βλέπαμε. Όλα αυτά όμως ανήκουν όπως προείπα στον τομέα της ψυχαγωγίας.
Αυτή η κατασκήνωση όμως προσφέρει κάτι πολύ βαθύτερο. Αρχικά, μαθαίνουμε να ζούμε με άλλους ανθρώπους, να συμβιώνουμε τη στιγμή που οι προσωπικές συνήθειες του ενός, συγκρούονται με αυτές του άλλου. Αξιοσημείωτο ακόμα είναι το γεγονός της απεξάρτησης μας, από εθισμούς, της καθημερινότητας. Ο άνθρωπος είναι ακόλουθος μιας θρησκείας, που του έμαθαν στο σπίτι και στο σχολείο, αλλά ίσως ποτέ δεν πίστεψε αληθινά, γιατί ποτέ δεν έζησε αληθινά. Ακόμα, ελευθερία είναι να μπορείς να ρωτήσεις κι ας μην πάρεις απάντηση. Όταν όμως παίρνεις απαντήσεις μέσα από χωρία της Αγίας Γραφής, που τελικά φτάνουν στο σημείο να αποτελούν παράγοντα στις αποφάσεις, που παίρνεις στη ζωή σου, τότε είναι το ιδανικό. Επιτυχία λοιπόν μιας χριστιανικής συμβουλής είναι, να εξηγεί την πίστη μέσα από παραδείγματα, που τελικά ζεις εσύ ο ίδιος. Εδώ, στην κατασκήνωση μαθαίνουμε από όλα, και περισσότερο από τους ανθρώπους, να ζούμε την αγάπη και την ταπείνωση του Χριστού.
Τέλος, η μαγεία εδώ είναι, ότι μαθαίνουμε να μιλάμε σε α΄ πληθυντικό πρόσωπο, αφού οι ενέργειες του ενός επηρεάζουν τον άλλο. Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί πως, τοποθέτησα τα γράμματα σε ευνοϊκή θέση, μόνο για την κατασκήνωση. Αν όμως ψάξει ανάμεσα σε αυτά και τις λεπτομέρειες αυτών θα δει πως δεν είναι έτσι. Όπως και να έχει όλοι αγαπήσαμε και αγαπάμε το μέρος αυτό και οφείλουμε ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, σε όλους τους διπλανούς μας, για τις στιγμές που ζήσαμε εδώ.
Με περίσσια ειλικρίνεια,
Πανόπουλος Σταύρος
Η κατασκήνωση είναι το πιο πολυαναμενόμενο και οξύμορο γεγονός του χρόνου. 355 ημέρες αναμονής, για 10 νύχτες κατασκηνωτικής περιόδου, εκ των οποίων στις 2 τελευταίες η κούραση και η νοσταλγία για καθημερινές συνήθειες, δείχνουν, τα σημάδια τους και υπάρχει μια γενική επιθυμία για επιστροφή στη ρουτίνα. Αυτό είναι μόνο το πρώτο κομμάτι της έννοιας οξύμορο.
Το δεύτερο είναι αυτό που περιγράφεται, από μία μόνο αντιπροσωπευτική εικόνα, 7 ώρες ορειβασίας (Τάιμα, Τριφυλλίτσι), που μετά προβλέπεται ύπνος μέχρι την επόμενη ανατολή, εμείς αποφασίσαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο, έτσι για τη χαλάρωση.
Το βιοτικό επίπεδο τώρα βρίσκεται κατά βάση στα χέρια μας. Αν θέλουμε υγιεινή, πρέπει να καθαρίσουμε μόνοι μας, οπότε ουσιαστικά ό, τι δίνεις παίρνεις. Στο φαγητό κάθε χρόνο δείχνουμε όλο και περισσότερο την αγάπη μας, στην κινέζικη κουζίνα, αφού το ρύζι ρέει άφθονα.
Μπορεί το κύμα να μην αφρίζει στα πόδια μας, αλλά ούτε και αυτό λείπει από το πρόγραμμα. Γνωριμία με τη φύση και συνεχής επαφή με τον αθλητισμό, είναι το βασικό χαρακτηριστικό της ψυχαγωγίας εδώ. Μας δίνονται ευκαιρίες να κάνουμε πράγματα, που ίσως ποτέ δε θα κάναμε, να δούμε κάποια άλλα, που ίσως ποτέ δε θα βλέπαμε. Όλα αυτά όμως ανήκουν όπως προείπα στον τομέα της ψυχαγωγίας.
Αυτή η κατασκήνωση όμως προσφέρει κάτι πολύ βαθύτερο. Αρχικά, μαθαίνουμε να ζούμε με άλλους ανθρώπους, να συμβιώνουμε τη στιγμή που οι προσωπικές συνήθειες του ενός, συγκρούονται με αυτές του άλλου. Αξιοσημείωτο ακόμα είναι το γεγονός της απεξάρτησης μας, από εθισμούς, της καθημερινότητας. Ο άνθρωπος είναι ακόλουθος μιας θρησκείας, που του έμαθαν στο σπίτι και στο σχολείο, αλλά ίσως ποτέ δεν πίστεψε αληθινά, γιατί ποτέ δεν έζησε αληθινά. Ακόμα, ελευθερία είναι να μπορείς να ρωτήσεις κι ας μην πάρεις απάντηση. Όταν όμως παίρνεις απαντήσεις μέσα από χωρία της Αγίας Γραφής, που τελικά φτάνουν στο σημείο να αποτελούν παράγοντα στις αποφάσεις, που παίρνεις στη ζωή σου, τότε είναι το ιδανικό. Επιτυχία λοιπόν μιας χριστιανικής συμβουλής είναι, να εξηγεί την πίστη μέσα από παραδείγματα, που τελικά ζεις εσύ ο ίδιος. Εδώ, στην κατασκήνωση μαθαίνουμε από όλα, και περισσότερο από τους ανθρώπους, να ζούμε την αγάπη και την ταπείνωση του Χριστού.
Τέλος, η μαγεία εδώ είναι, ότι μαθαίνουμε να μιλάμε σε α΄ πληθυντικό πρόσωπο, αφού οι ενέργειες του ενός επηρεάζουν τον άλλο. Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί πως, τοποθέτησα τα γράμματα σε ευνοϊκή θέση, μόνο για την κατασκήνωση. Αν όμως ψάξει ανάμεσα σε αυτά και τις λεπτομέρειες αυτών θα δει πως δεν είναι έτσι. Όπως και να έχει όλοι αγαπήσαμε και αγαπάμε το μέρος αυτό και οφείλουμε ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, σε όλους τους διπλανούς μας, για τις στιγμές που ζήσαμε εδώ.
Με περίσσια ειλικρίνεια,
Πανόπουλος Σταύρος
Μπράβο...πολλά μπράβο σου αξίζουν ...αλλά πάνω από όλα για το ήθος και την αξιοπρέπεια που σε διακατέχει...να σε χαίρονται οι γονείς γιατί είσαι σπουδαίο παιδί και είμαι σίγουρη ότι πρέπει να είναι πολύ περήφανοι...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σε έχει ο Θεός καλά και σε ότι πορευθείς στη ζωή σου, να είναι πάντοτε φύλακας άγγελός σου.!,