Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

5η Ομάδα
«Προετοιμασία Κατασκηνωτών - Γονέων»
Κάθε άτομο χρειάζεται διαφορετική προετοιμασία, διαφορετική οι έμπειροι και μη. Υπάρχει από τους γονείς ο φόβος προς την εκκλησιαστική κατασκήνωση. Έτσι, πρέπει να βρεθούν τρόποι προσέγγισης, όπως συζήτηση με τους γονείς των παιδιών στο τέλος κάθε κατασκηνωτικής περιόδου με τους ομαδάρχες, καθώς η προετοιμασία κάθε χρονιάς αρχίζει από το τέλος της προηγούμενης. Η γνωριμία με τους γονείς, μπορεί να γίνει και την ημέρα επίσκεψης. Η συνάντηση με αρχηγό και υπαρχηγό της κατασκήνωσης , γενικά με τους ανθρώπους που φροντίζουν το παιδί τους , τους βοηθά να διώξουν προκαταλήψεις και αρνητικές σκέψεις.
 Αρκετά στελέχη είναι φοιτητές και οι γονείς φαίνονται επιφυλακτικοί μαζί τους, αλλά η υπευθυνότητα δεν καθορίζεται από την ηλικία και καλό θα ήταν να μην ξεχνάμε ότι είναι πιο κοντά στα παιδιά.
Η ενημέρωση των γονέων καλό θα είναι να μην περιορίζεται στα όρια της κατασκήνωσης, αλλά να συμμετέχει και η ενορία, να υπάρχει επαφή με τους ιερείς, με παλιούς κατασκηνωτές και στελέχη. Να καταλάβουν οι γονείς πως υπάρχει ζωντανή η εκκλησιαστική κοινότητα. Στη συνέχεια, θα είναι ευκολότερη η παρουσίαση του προγράμματος και κανόνων της κατασκήνωσης, ώστε να ξέρουν τα δεδομένα της συνύπαρξης και συμβίωσης.
Κάθε γονιός θα πρέπει να προετοιμάσει και ο ίδιος το παιδί του (αφού έχει συνειδητοποιήσει πως το παιδί θα ζήσει μακριά του λίγες μέρες, χωρίς να βρίσκεται καθημερινά στο χώρο της κατασκήνωσης με την αφορμή πως φέρνει κάτι στο παιδί), ώστε να είναι εφικτό από τον ομαδάρχη να μεταδώσει τα νέα δεδομένα της κατασκηνωτικής ζωής στα παιδιά. Σ’ αυτό το σημείο είναι απαραίτητη η υποστήριξη από τη διοίκηση της κατασκήνωσης.
Οι γονείς θα πρέπει να θέλουν να φέρουν τα παιδιά τους στην κατασκήνωση κι όχι επειδή κάποιοι φίλοι τους πίεσαν. Καταλαβαίνοντας πως η κατασκήνωση είναι κοινόβιο, παιχνίδι, μελέτη της Αγίας Γραφής, ανάπτυξη κοιωνικοσυναισθηματικών σχέσεων, τα παιδιά αλλάζουν την άποψη των γονέων τους. Τα παιδιά επηρεάζονται για την κατασκήνωση από τους γονείς, την εκκλησία (κατηχητικό), τους ομαδάρχες και τις παρέες.
Η συνεδρίαση των στελεχών καθίσταται απαραίτητη. Καταρχήν ,θα πρέπει να λυθούν πρακτικά προβλήματα, όπως η σύσταση των ομάδων και ο χωρισμός των κατασκηνωτών. Η ψυχολογική προετοιμασία των στελεχών είναι πολύ σημαντική, για να αποφευχθούν προβλήματα συμπεριφοράς, χωρίς υπομονή με επιθετικότητα. Τα παιδιά θυμούνται όλες τις στιγμές και επηρεάζονται. Πρέπει να καταλάβουμε πως ο πρώτος ωφελημένος είναι το στέλεχος. Σκοπός είναι να υπάρξει αρμονική συνύπαρξη, αν ο ομαδάρχης και το στέλεχος περάσουν καλά, σίγουρα θα περάσουν τα παιδιά καλύτερα και θα γυρίσουν ευχαριστημένα στα σπίτια τους. Ο ομαδάρχης αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά, όχι μόνο για τις λίγες ημέρες του καλοκαιριού στην κατασκήνωση, αλλά όλη τη χρονιά.
Με το τέλος της κατασκήνωσης η επαφή με τα παιδιά είναι καλή βάση για την επόμενη χρονιά, από συζήτηση με απλές ευχές, μέχρι να βρίσκονται για καφέ με τα μεγαλύτερα και φυσικά να μνημονεύουν τα ονόματα των παιδιών. Να διοργανώνονται εκδρομές και συναντήσεις μέσα στη χρονιά μέσω των ενοριών και του κατηχητικού, όπου θα συμμετέχουν και παιδιά που δεν ήρθαν κατασκήνωση. Να εξαλειφθεί η ιδέα πως η εκκλησιαστική κατασκήνωση είναι μια στενή παρέα, αλλά ανοιχτή αγκαλιά προς όλους δεν είναι κάτι περίεργο, αλλά διαφορετικό.

Συνεπώς, η σωστή και ολοκληρωμένη προετοιμασία στελεχών, παιδιών και γονέων οδηγεί σε μια ομαλή και ευχάριστη κατασκηνωτική περίοδο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου